ห้ามใจไม่ไหวแล้ว!!

เมื่อยามใดที่มนุษย์สุดประเสริฐขาดขันติ หรือความอดทน กดกลั้นต่อกิเลสได้แล้วนั้น..

ย่อมสามารถกระทำการบางสิ่งที่ไม่ถูกที่ และถูกเวลาได้ทุกเมื่อ

ไม่มีการยกเว้นใดๆ แม้กระทั่งในรถแท็กซี่..

ขึ้นชื่อว่าเป็นรถแล้ว จะเป็นรถอะไร ประเภทไหน ความเชื่อในผู้ที่นับถือบอกไว้เสมอ ย่อมต้องมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ปกปักรักษาอยู่ในรถ

นอกจากแผ่นป้ายอัตราค่าโดยสาร และแผ่นป้ายระบุรายละเอียดผู้ขับรถแล้ว

อีกแผ่นป้ายหนึ่งที่จะต้องมีจึงถูกนำมาแขวน..

*รถกูไม่ใช่โรงแรม*
ห้ามจับ ห้ามกอด ห้ามจูบ
ห้ามลูบ ห้ามคลำ ห้ามดูด!
"ในรถมีแม่ย่านาง"

เตือนจิต เตือนใจ ผู้ใช้บริการว่า..

กรุณาทำตามป้ายที่เตือน กูบอกแล้วนะ!

..................

คุณพี่คนขับแท็กซี่ อาจลืมไปสักนิดว่า ขึ้นชื่อว่าเป็นรถโดยสารสาธารณะแล้ว

ไม่ว่าจะเป็นคนไทย คนต่างด้าวแดน หรือแม้นฝรั่งมังค่า ก็มีสิทธิ์ใช้บริการเช่นเดียวกัน

คิดแทนไปว่า หากเป็นคู่รักผู้โดยสารที่ใช้บริการ ไม่ใช่คนที่อ่านภาษาไทยได้

จะเป็นชายกับหญิง หรือชายกับชาย เกิดอารมณ์รักโรแมนติกในรถแท็กซี่ขึ้นมา..

ภาษาลีลารัก อาจเกิดขึ้นได้ ให้แม่ย่านางได้พบพาน

ถึงเวลาครานั้น การตักเตือนด้วยวัจนภาษาแล้ว อาจจะไม่เข้าอกเข้าใจกัน..

อาจถึงขั้นต้องใช้อวัจนภาษาเข้าช่วย แบบถึงเนื้อถึงตัว..

..................

ควรต้องมีอีกสักป้ายน่าจะดูดี และโกอินเตอร์ได้..

เสริมว่าควรเป็นป้ายอัจฉริยะก็เข้าที ให้มีรูปภาพ หรือสัญลักษณ์ประกอบกับข้อความหลายภาษา

หรืออาจเป็นคลิปวีดีโอแนะนำการใช้บริการภายในรถ ก็ดูดีไม่น้อย..

ผู้ใช้บริการคงเข้าใจได้ ว่าที่นั่งอยู่ คือรถแท็กซี่..

และไม่ใช่โรงแรมแต่ประการใด..